Voorbij gevlogen!

23 oktober 2019 - Pretoria, Zuid-Afrika

Na twee weken beperkt tot geen internet en daarna een hele drukke week, is het nu weer de hoogste tijd om wat te delen via onze blog. En dit keer is het ook de laatste blog, want, anders dan gepland, hopen we vanavond terug te vliegen naar Nederland.
En niet omdat het we ons verveelden Mbuma, want we hebben het ontzettend naar ons zin gehad!
Zoals jullie in een van onze eerdere blogs hebben kunnen lezen, waren er wat struggles met de visum. Helaas heeft dat ervoor gezorgd dat ons visum niet verlengd werd na 30 dagen en we vorige week zaterdag Zimbabwe moesten verlaten.
Maar ook al was de periode korter dan gehoopt, we zullen onze tijd in Zimbabwe niet snel vergeten... Een voorval willen we graag nog met jullie delen via deze blog. Het is nu inmiddels ongeveer 3 weken geleden dat we naar de stad gingen om boodschappen te doen. Even voor de beeldvorming: we stapten om 5 uur 's morgens in de auto, moesten 4 uur naar de stad hobbelen (waarvan 2 uur off-road),uiteraard gezellig babbelend met de driver in steenkolen-Engels, waar we in een supermarkt inkopen gaan doen voor een maand. Na nog wat andere kleine boodschapjes en een bezoek aan het Thembiso weeshuis rijden we weer terug naar Mbuma, waar we aankomen als het alweer donker is.
We hadden vlees ingekocht, veel brood en nog wat houdbare producten. Een goede dag later ging de elektriciteit kapot. We waren bezorgd voor onze boodschappen, want het zou toch zonde zijn als we alles weg zouden moeten gooien. We hoopten heel erg dat de elektriciteit het snel weer zou doen, maar helaas, na 2 dagen was alles uit de vriezer ontdooid en deed de elektriciteit het nog steeds niet...
Wat doe je dan? Met elkaar kwamen we op het idee om in ieder geval al het vlees, wat niet langer bewaard kon worden, op te bakken en te delen van onze overvloed. Ook anderen hadden nog vlees over en zo hadden we een uur later vlees voor zo'n 30 personen, wat we uitgedeeld hebben onder personeel en patiënten. De reacties waren van verrassend tot beschamend. Twee reacties zullen we nooit vergeten. Ze waren van twee erg zieke patiënten met tuberculose. De ene patiënte begon in haar handen te klappen en kon niet stoppen met 'thank you, thank you' te zeggen. De andere vrouw vouwde haar handen en begon direct te bidden/danken.
Zo zie je maar weer waar zoiets als elektriciteituitval goed voor kan zijn. Wij maakten ons zorgen om ons eten, maar doordat de elektriciteit uitgevallen was, kregen nu mensen vitamientjes en eiwitten die zij veel harder nodig hadden dan wij!

Jullie zullen je misschien ook wel afvragen hoe het nu sinds zaterdag met ons gegaan is, toen we Mbuma moesten verlaten. Gelukkig kwamen we via via in contact met hele aardige mensen in Zuid-Afrika (nee, geen zorgen, het waren Nederlanders :p), waar we terecht konden. Zo gezegd, zo gedaan, en in de nacht van vrijdag op zaterdag zijn we met de nachtbus de grens van Zimbabwe naar Zuid-Afrika overgestoken. Gelukkig hier geen visumproblemen, we zouden hier zelfs volgens ons visum tot januari kunnen blijven. We hebben van zaterdag tot nu in een bed en breakfast gezeten in Pretoria. We hebben het best gezellig, maar niet superveel te doen, dus hebben we maar besloten om onze vlucht wat te vervroegen naar ons kikkerlandje. Morgenochtend kwart over 11 arriveren we op Schiphol en daarna hopen we jullie allemaal weer heel snel te zien en spreken.

 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

7 Reacties

  1. Wilbert:
    23 oktober 2019
    Goede reis terug....
  2. C.N. van Spronsen:
    24 oktober 2019
    Nienke en Marianne,

    Heel fijn dat jullie het zo naar jullie zin hebben gehad, en dat jullie veel geleerd hebben in Afrika, ja jullie stapten letterlijk en figuurlijk een andere wereld in, en jullie hebben vast veel verhalen om te vertellen in Nederland!
    Ik wens jullie een goede reis en behouden aankomst in Nederland toe! Groetjes Nel
  3. Clara Boer:
    1 november 2019
    Hoi dames, leuk om jullie verhalen te lezen! Ik ben net voor jullie met mijn reisgenoot geweest, bijna 6 weken. Zo herkenbaar wat jullie schrijven, heerlijk!! Vooral het waterprobleem, haha. Wij 'douchten' onszelf in de groene wasteil die we in bad zetten, paar keteltjes water koken en voila, lekker warm bad. We zetten er ook wel eens een tweede teil bij, in de groene kon je nml zitten als je niet al te groot bent 😎, de andere was dan voor je voeten🤭. Haren wassen met een maatkannetje... Gaat best!
    En ook de spullen ja... ik heb de stomavoorraad gedaan, pffft. Wel mooi om orde te scheppen, er ging een wereld open voor de nurses!
    Jullie hebben Keith ook ontmoet hoorde ik van 'm. Leuk!
    En ja... Zo zijn er zooooveel heerlijke herinneringen...!
  4. Nienke:
    2 november 2019
    Heeeyy, wat leuk zeg, een lotgenoot in de positieve zin van het woord :p Grappig dat je onze blog gevonden heb!
    Hahaha, wat een creativiteit! Het was bij ons meestal overdag best warm (lente in Afrika hè ;)) waardoor het water niet ijzig koud was en een verfrissende douche met al dat zweten ook geen kwaad kon, dus wij hebben het maar op z'n Afrikaans gehouden...
    Was jij als student verpleegkunde en hoelang ben je geweest? Hele klussen hè dat ordenen van materialen, maar wat hebben wij dan een bizarre luxe in NL vergeleken met Zimbabwe. En dan is Mbuma nog een van de beste ziekenhuizen... Leuk om te horen dat jij ook nog steeds contact met Keith hebt, nu je weer in NL bent! Heb je met nog meer mensen contact gehouden?
  5. Nienke:
    2 november 2019
    Ow haha overheen gelezen dat jullie bijna zes weken geweest zijn...Maar tijd vliegt dan hè?! Ben je van plan om nog een keer terug te gaan?
  6. Clara:
    5 november 2019
    Hoi Nienke,
    Ja leuk is dat hé, om via via van iemand over Mbuma te horen/lezen.
    Haha lente ja, bij ons eind winter, maar zo'n winter wens ik hier in NL ook! Pfoeh, ik heb het wekenlang nog zooo koud gehad hier ;-).
    Nee, ik ben 'gewoon' als verpleegkundige geweest, maar we zijn breed inzetbaar geweest ;-). De laatste twee weken hebben we de Bijbelweken gedaan. Samen met mr. Ncube en soms ook Keith. So so nice!
    Inderdaad, wat hebben we het hier luxe in materiële zin! Dat is wat me het meeste aangreep weer terug in Nederland; wat klagen de mensen hier toch veel! Zo verdrietig is dat. Toch is de rijkdom daar zo veel groter, omdat ze met kleine dingen zo blij, gelukkig en dankbaar zijn.
    Ja, ik heb met verschillende nog regelmatig contact, Zibusiso, Nozi, SI, Pinky, MaSibanda, maar met Keith nog wel het meest intensief. Zibusiso zou een hut voor me bouwen, want ik wil zooooo graag terug. Vorige week appte hij dat ie klaar is hahahahaha.
    En ja, mijn verlangen is heel groot om voor langere tijd terug naar het Mbumazendingsveld te vertrekken. Het is nog steeds een worsteling om mijn draai hier in NL weer te vinden.
    Hoe is dat bij jullie?
  7. Nienke:
    5 november 2019
    Hahaha geweldig om te lezen! Grappig dat je in hetzelfde ziekenhuis met zulke verschillende mensen contact blijft houden :)
    Wil je me je nummer doorsturen via [email protected]?
    Is wat makkelijker babbelen...:)
    Groetjes, Nienke